Het grootste gedeelte van mijn jeugd slikte ik medicatie vanwege mijn ADHD.
Net na mijn 20e ging ik het leger in en vlak daarvoor was ik gestopt met deze medicatie. Het vele sporten, de structuur, discipline en regelmaat waren goed voor mij. Tevens leerde ik daar ook mentaal omgaan met mijn ADHD en verantwoordelijkheid nemen voor mijn gedrag.

Maar na een leven van aanpassen ‘zit stil en gedraag je eens’ wist ik nog niet goed wie ik écht was, los van mijn label of gedrag. Hier was nog een zoektocht van enkele jaren en wat foute keuzes voor nodig.

Nu jaren later kan ik zeggen dat ik gelukkig ben met wie ik ben, ik heb een manier gevonden om met mijn ADHD om te gaan en ik draag geen maskers meer.

Dit is wie ik ben en zelfs met mijn ADHD ben ik super gelukkig met wie ik ben en met wat ik nu doe als ondernemer. Ik kan mijzelf zijn!